cities that i love, cities that i'm curious about, cities that somehow i feel connected to (II)

BERGEN

THE STATE OF CHIAPAS

SADO ISLAND

STOCKHOLM

(none of the pictures were taken by me. i collected them from the internet and have no claims upon them.)

cities that i love, cities that i'm curious about, cities that somehow i feel connected to (I)

SUVA

PARIS

   

ST. PETERSBURG (PETROGRAD, LENINGRAD)

NEW YORK

(none of the pictures were taken by me. i collected them from the internet and have no claims upon them.)

bir nevi yapılacaklar listesi

sinemaya gidesim var. birbiri ardına film izlemek... sinema salonlarında.

kendimi müziğe teslim edesim var. gümbür gümbür konserlerde mesela... 

günlerce trenle yolculuk edesim var, trans sibirya gibi... borealler arasından, uçsuz bucaksız beyazlıkların kıyısından giden bir tren...

odamı toplayasım var, ne ilginç... (bu hissi kaçırmamam gerek işte!)

okuma ve yazma üstüne bir hayat kurasım var, hayatın epey bir bölümü geride kalmışken...

geride kalmış demeyesim var, akıllı olup, o bavulu kullanmayı beceresim, utanmayı bir kenara bırakıp mesela! 

ve son olarak umm... nası derler, the last but not the least, bunlar içün yollar bulasım...

yeni yollar, yenilenmiş yollar, revize edilmiş yollar, hiç bilmediğim yollar, unuttuğum yollar, düşünmediğim yollar vs vs... 

fatboy slim'den geliyor: right here, right now

uykudan önce

madrid'te ben harper dinleyip, bol sulu bira içmek

madrid kapanmış ama... kim bilir kaç sene oldu... 

portatif şehir hafızalarımız... 

kokusunu bırakan sadece kediler köpekler değil işte...

"mutlu gezmek isteyen, hafif gezmelidir" di mi?

"sil baştan" gibi değil her zaman.

bazen toplanır müzikler, yazılar, kokular vs vs, ama yine de kuş gibi hafiftir işte! 

şimdi mesela. perdelerin arasından gün ışığı süzülürken, masa lambam daha yanıyorken, last.fm shuffle shuffle sürprizler yaparken, birazcık uykudan sonraki günümü tasarlarken ve şimdi yavaş yavaş uyananları, yukarda kısık kısık horlayan babaannemi işitirken... 

Question! demişken... durmak, dinlemek... 

hafif yüklerimi sevmek

yüklerin hafifleyebilişini sevmek

metre metre gerinen bir kedi

didi

küçük didi, büyük didi... 

uyanan didiler

uykusayan bünyem

ve böğürtlen düşleri

minik bir yolculuk şimdi

up the spirals

sesim geliyor mu? sesimi duyan var mı?

çocukluk albümlerim vardı, bi evden öbürüne getirmiştim 

hiç lafı açılmadı bir daha

karşımda duruyorlar 

bu odada, hep bu odada

8 haziran'ı söylemiştim, aslında biraz da zorunda kalarak

ses seda gitmişti

yük oldu boş yere diye düşünmüştüm

ses seda gitmişliğini koruyordu

sordum, yoo normal bir gündü

öyle miydi, değil miydi

bilemiyorum

başka ölümler geçti

ses seda gitmedi

bilemiyorum

hiç bilemiyorum

ses!

iyi değilim ben. 

ege'de fikret kızılok dinler gibi...

ya da chopin dinler gibi, prelude'lerden mesela

ya da john cage, izler gibi, ormanda mantar toplayışını örneğin... 

müziği de mantarı da toplarsın, sonra mutfağa... sonra sofraya...

sesleri, sözleri toplarsın, sonra mutfağa... sonra kimileri buraya...

sofrada kimler var? 

ne kalabalık sofralar kuruyoruz di mi bazen... 

ne sohbetler, ne alışverişler... 

belki de dostlar alışverişte görsündür... 

sizinle paylaştıklarımı, küçükken beraber uyuduğum kuzumu paylaşır gibi paylaşıyorum

benimle paylaştıklarınızı kendimden gayrı tutmuyorum

teklikleriniz, bireysellikleriniz, sevdikleriniz, sevmedikleriniz önemli benim için

saygı duyuyorum. 

kendinizi var ediş biçimlerinize saygı duyuyorum. 

severim sevmem, yakın bulurum bulmam... bunlar başka ama saygı duyuyorum.

siz de öyle yaklaşıyorsunuz bazen bana

saygı duyar yaklaşımlar

içten ve kendiliğinden paylaşımlar 

ama ne çabuk yitiriyorsunuz inandırıcılığınızı

ne çabuk yitiyorsunuz

kendi emeklerinize de, kendi zamanınıza da saygı duymuyorsunuz demek...

gelip geçiciliğinizi ne çabuk teslim ediyorsunuz kendi ellerinizle

sapasağlam sahip çıkabildiğiniz ne var?

doğurduğuna da inanırım, öldüğüne de...

şaşırmak değil bu yazdıklarım.

acıtmanıza yine izin verdim.

ve şimdi hiç kimse yokken

ve muhtemelen olmayacakken

kendimi sağaltmak zorunda olan yine benim

bundan böyle siz cüret eden ve laubali olansınız. 

gülünç ve ukala dümbeleği.

hin ve oyuncu. 

bilerek ve isteyerek koymadığım mesafeyi 

davet ettiniz

"kolay kazanılan" ve "hali hazırda orada olan" değildim aslında

ama çoğu genel geçer kurallar ve göstergeler bunlara işaret ediyordu değil mi? 

yanıldınız, üzgünüm. 

sizin için, "orada" değilim artık.

umrunuzda değildir ya, ben gene de yazayım. 

size anlattıklarımla ne yaptığınız umrumda olmayacak artık

umrumda olacakları paylaşmayacağım zaten

fark edecek misiniz bilemem tabi... 

saygı duyuşum da sıradan olacak

"siz" diyeceğim. 

karşısında bir "biz" olmadan hem

tekim çünkü.

doğduğum gibi

yaşayageldiğim gibi

hiç bir zamanda ve koşulda değiş(e)mediği gibi

her çoğalışta heveslenişim

ve yeniden tek oluşum gibi

"siz" diyeceğim

bir kez daha