gözler kamaşmadan

kayda değer yadigarları bir bir örttüm

öpmedim, uykuları kaçardı belki...

,,,

yazı hoyratça kazır bazen

bazen kazıdıkça çıkanı temizler sel

bazen kazıdıkça çıkanı alır yel

yazı iyice kazır bazen

dikiş attırmaya acile filan gidilmez

"hem yarayım, hem bıçak"

sağaltır o kendisini

buraya ne oldu? diye soracaklardır.

sorarlar, durma durma sorarlar.

yara oldu.

a hadi ya... nasıl?

ağırlığı kısalığından bağımsız

duraklığı karmaşadan habersiz

bakışı görüşünden öteye beriye

dili sözünü yutmuş

nefesin yankılandığı

bi sessizlik olur

ne diyim şindi sana?

yara mısın? yaram mı?

bıçak mısın? bıçağım mı?

sussam da olmaz, yanıt beklersin.

sözlüsünden bi yanıt. 

"dolmuşa koşarken düşmüştüm,

küçüktüm, yuvarlandım biraz"

sanırım oldu, çok ikna olmadı

ama soruyu geçtik. 

örttüm onları, örttüm.

sakınan gözleri kamaştırmamayı

çoktan tembihledim.

kazıdıkça öptüm

kaçmadı uykuları

ılık ılık akan bişi vardı yalnız

ona sarmalanmış olmalıyız

uyandığımda öyle kıvrık kıvrıktık